zdjęcie instrumentu muzycznego na ciemnym tle. W górnym lewym rogu zbliżenie na element w kształcie głowy zwierzęcia z rogami.

Dudy wielkopolskie typu bukowsko-kościańskiego

Dudy wielkopolskie typu bukowsko-kościańskiego

  • twórca: nieznany
  • miejsce powstania: Wielkopolska
  • datowanie: 2. poł. XIX w.

Dudy należą do najstarszych instrumentów o złożonej budowie. Ich historia liczy 2000 lat. Na ziemiach polskich pojawiły się w późnym średniowieczu, zdobywając popularność na dworach magnackich i szlacheckich. Z czasem, w związku z ograniczonymi możliwościami muzycznymi i zmieniającymi się gustami, dudy dołączyły do grupy ludowych instrumentów muzycznych, a obszar występowania na ziemiach polskich ograniczył się do Wielkopolski i Małopolski.

Dudy wielkopolskie typu bukowsko-kościańskiego składają się ze zbiornika na powietrze wykonanego ze zwierzęcej skóry, piszczałki melodycznej, piszczałki burdonowej oraz mieszka poruszanego ramieniem grającego (dymki).

Łącznik piszczałki melodycznej z miechem ma kształt główki zwierzęcej przypominającej kozła. Wykonany jest z drewna z rogami z szabli dzika, oczami z białych szkiełek i zdobieniami z metalu. Dymka w kolorze ciemnobrązowym ozdobiona jest metalowymi ćwiekami.