Drewniany instrument muzyczny i jego fragment. Ciemny brązowy kolor, instrument posiada strunami i pudło w kształcie gruszki z dwoma otworami. U góry główka z kołkami rzeźbiona w kształcie ślimacznicy.

Basy podhalańskie – Franciszek Marduła

Basy podhalańskie

Basy to chordofon smyczkowy szeroko rozpowszechniony na ziemiach polskich, znany także pod nazwami lokalnymi jak: basetla, basica czy huk. Instrument towarzyszący ludowi przy tańcu oraz obrzędach i uroczystościach weselnych. W zespołach realizujący podstawę basową i rytmiczną. Basy podhalańskie posiadają trzy struny. Współcześnie wzorowane są na instrumentach profesjonalnych. Formą i budową przypominają  klasyczną wiolonczelę. Niektóre z nich powstawały przez adaptacje fabrycznej wiolonczeli, w której odejmowano nóżkę, zdejmowano jedną strunę i dodawano pasek, potrzebny grającemu do zawieszenia instrumentu na ramionach.

Franciszek Marduła

Twórca polskiego lutnictwa i szkolnictwa lutniczego. Urodził się w 1909 roku w Poroninie. Zmarł w 2007 roku w Zakopanem.  W 1952 roku został nauczycielem lutnictwa w zakopiańskim Liceum Plastycznym później w nowotarskim Technikum Lutniczym. Od roku 1954 członek Stowarzyszenia Polskich Artystów Lutników w Warszawie. W 1955 roku zdobył wyróżnienie na I Krajowym Konkursie Lutniczym, a w 1959 roku otrzymał Duży Srebrny Medal na Światowej Wystawie Współczesnej Altówki w Ascoli Piceno we Włoszech. Było to największe osiągnięcie polskiej sztuki lutniczej w tym czasie. Na stałe wpisał się w historię światowej sztuki lutniczej jako jeden z najwybitniejszych pedagogów i twórców.