Decyzja o utworzeniu Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych zapadła w roku 1968. Od tego czasu w pozyskiwanie zbiorów, prowadzenie badań oraz prace koncepcyjne i kuratorskie zaangażowane było wiele ważnych dla polskiej etnomuzykologii osób. Niniejsza publikacja w sposób przystępny i niemal reporterski przybliża proces tworzenia „od zera” nietypowej placówki muzealnej, której charakteru dodaje położenie w okazałej, wczesnorenesansowej rezydencji magnackiej – Zamku Szydłowieckich i Radziwiłłów.

Zbiór 2085 muzealiów obejmujący 1741 obiektów etnograficznych i 371 historyczno-artystycznych stanowi ewenement wśród zarówno polskich jak i europejskich instytucji muzealnych. Autorka przedstawia klasyfikację zbiorów jak i charakterystykę najważniejszych instrumentów, począwszy od rekonstrukcji instrumentów używanych już w średniowieczu (gęśle opolskie, chordofon płocki), poprzez XVIII i XIX-wieczne oryginalne przykłady lutnictwa ludowego (basy kaliskie, mazanki) aż po zaskakujące pomysłowością i wykorzystywanymi materiałami instrumenty XX-wieczne (burczybas z puszki po farbie, wiejskie zestawy perkusyjne „dżazy”).

Publikację ilustrują aktualne zdjęcia siedziby, wybranych muzealiów (instrumentów, dokumentów, dzieł sztuki) oraz dokumentujące działalność Muzeum od 1975 roku.