Lira korbowa

• twórca: nieznany
• miejsce powstania: Paryż, Francja
• datowanie: 1794 r.

Lira korbowa to instrument muzyczny należący do grupy tzw. chordofonów smyczkowych. Ma odległą, wczesnośredniowieczną proweniencję, związaną z terenami dzisiejszej Hiszpanii i Francji.

Na lirze korbowej grano w średniowiecznych klasztorach, kościołach i uniwersytetach, w epoce nowożytnej – w środowisku mieszczańskim i dworskim, gdzie wpisywała się w modę na rustykalne i pastoralne nastroje powstałe na osnowie antycznych, arkadyjskich idei.

W XIX wieku lira stała się instrumentem wędrownych muzykantów – dziadów-lirników.

Lira korbowa ma ciekawą konstrukcję, w której rolę smyczka pełni koło wprawiane w ruch korbą. Instrument składa się z pudła rezonansowego o zróżnicowanych formach i rozmiarach, koła-smyczka z korbą, strunociągu, podstawka, strun, komory klawiszowo-tangentowej oraz komory kołkowej.  Jest najprawdopodobniej pierwszym instrumentem strunowym, do którego zastosowano klawiaturę.

Korpus francuskiego instrumentu jest monochromatyczny, posiada delikatny, rytmiczny ornament roślinny charakterystyczny dla sztuki XVIII wieku.

—

Audiodeskrypcja planszy: