Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych otrzymało dotację na zakonserwowanie i przywrócenie stanu ekspozycyjnego 50 instrumentów muzycznych. W skład zbioru przeznaczonego do konserwacji wchodzą instrumenty z grupy membranofonów, idiofonów oraz chordofonów. 

Z grupy membranofonów konserwacji poddane będą 3 bębny dwumembranowe, wykonane przez ludowych twórców w pierwszej połowie XX w. Stopień ich zużycia świadczy o tym tym, iż pełniły należne im funkcje w kapelach ludowych. Do muzeum trafiły w złym stanie, a niezatrzymanie procesów niszczenia (korozja, pęknięcia skór, skutki obecności systematyczne zwalczanych drewnojadów) spowodowały dalsze jego pogorszenie.

Do grupy idiofonów należy 15 harmonii jedno, dwu, trzy i pięciorzędowych o różnej liczbie basów. Wykonane zostały pod koniec XIX oraz w XX wieku w polskich warsztatach organmistrzowskich (Leonhardt, Stamirowski, Radek, Mejer, Lipski, Faliszewski, Kluziński, Sejdler) oraz zagranicznych zakładach (Koch, Sabatini). Ich stan jest dwojaki: część posiada niewielkie ubytki i uszkodzenia mechaniki, część posiada bardzo zanieczyszczoną powierzchnię, wiele defektów i jest pod działaniem szkodników drewnojadów i rdzy. Konieczne jest przeprowadzenie ich konserwacji i przywrócenie im stanu ekspozycyjnego, co pozwoli prezentować dorobek polskich twórców, których działalność została przerwana podczas II wojny światowej i nigdy już nie została wznowiona w takiej ogromnej skali.

Z grupy chordofonów smyczkowych oraz szarpanych konserwacji poddane zostaną 32 instrumenty: 14 skrzypiec, 1 złóbcoki, 3 kontrabasy, 1 basy, 1 wiolonczela, 1 cymbały oraz 11 cytr. 6 cytr posiada futerały stanowiące komplet z instrumentem i posiadające taki sam (jak instrument) numer inwentarzowy. Konserwacja futerałów umożliwi przechowywanie instrumentów w jego naturalnym „opakowaniu”. Podobnie jak powyższe, instrumenty strunowe znajdują się w stanie uniemożliwiającym udostępnianie ich zwiedzającym. Przywrócenie im stanu ekspozycyjnego umożliwi ukazanie ich piękna, mistrzostwa i fantazji budowniczych oraz różnorodność form i walorów wizualnych.

Efektem realizacji zadania będzie przywrócenie wyglądu ekspozycyjnego oraz funkcjonalności zakonserwowanym instrumentom. Da to możliwość włączenia tych eksponatów do programu działalności merytorycznej muzeum, mającej na celu upowszechnianie zbiorów i udostępnianie jak najszerszemu gronu odbiorców. Możliwe będzie ich eksponowanie na wystawach w siedzibie Muzeum, wypożyczanie ich w ramach współpracy z innymi instytucjami muzealnymi oraz wykorzystywanie ich podczas działań naukowych, warsztatowych czy popularyzatorskich. W perspektywie dalszego rozwoju Muzeum i powiększenia powierzchni ekspozycyjnej część z tych eksponatów zostanie umieszczona na wystawie stałej, dostępnej dla szerokiego grona odwiedzających Muzeum.

Prace konserwatorskie zostaną przeprowadzone w okresie kwiecień – listopad 2015 roku.

Zadanie dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz z budżetu Samorządu Województwa Mazowieckiego.